Fraudeurs geven verzekeraars lik op stuk
Posted on oktober 10, 2016
Eric Horssius , Senior Schade-expert bij Krantz & Polak RESOLVE, Financier van procedures tegen trage schadeverzekeraars.
Ik maak bezwaar tegen de ongebreidelde macht die de grootinquisiteurs van de verzekeraars mijn inziens vertegenwoordigen. Ik bedoel hier de nieuwste vorm van eigen rechter spelen. De steeds verder gaande klucht, getiteld: “Verzekeraars geven fraudeurs lik op stuk”.
“Wie de verzekeraar oplicht, krijgt vanaf nu direct een rekening van 532 euro gepresenteerd. Dat is de consequentie van een nieuwe maatregel die verzekeraars met de steun van onder meer het ministerie van Veiligheid en Justitie en de Nationale Politie introduceren”.
Niemand die iets te zeggen heeft in dit land maakt zich zorgen over het onwaarschijnlijk hoge: “Wij van WC-Eend adviseren dat wij een boete mogen uitdelen aan wie wij maar willen-gehalte”. Je hebt het hier over een soort chantage-tak van de verzekeraars. Het betreft hier een zelfbenoemd A-team onder incasso bureaus, belast met het jagen op personen of instellingen die door een medewerker van een verzekeraar worden verdacht van witteboordencriminaliteit. Het slechte nieuws is dat verzekeraars ook nog eens vangnetten en wapens cadeau krijgen, juist van de overheid die ons dient te beschermen tegen chantage.
In de folders prijst de uitvoerende club So-Da.nl zich aan met woorden, en op een manier, waardoor er een gerechtelijk snufje aan deze nieuwe “Toetanchamon incasso medewerkers” lijkt te zitten. In werkelijkheid zijn het echter niet meer dan veredelde privé-graaiers.
De schadeverzekeraars dreigen uit te groeien tot een onaantastbare machtspositie. Dit ondanks dat verzekeraars zich in het naspel van gesloten verzekeringen en schades danig vergaloppeerd hebben en zich ernstig zorgen moeten maken over de toekomst. Al eerder rezen vanuit het ministerie van Justitie kritische geluiden over de bijzondere bevoegdheden die de speurneuzen van verzekeraars zichzelf toedichtten. Aangezien verzekeraars genoeg dossiers en zaken tellen die zijn betrokken bij schimmige deals, geeft het volgens mij geen pas om deze bedrijven en bureaus zelf nog eens te belasten met zulk maatschappelijk gevoelig speurwerk als bijvoorbeeld “verzekeringsfraude”. Het gaat mij vooral om die gedupeerden, die weliswaar geen onkreukbare engelen van uiterste administratieve accuratesse zijn, maar dan nog niet maar afgerekend kunnen worden als een ordinaire ladelichter.
Mijn ervaring is dat verzekeraars zeer eenzijdig een schadegeval laten onderzoeken, door overigens tekortschietend personeel of partij-informanten. In rapporten die ik onder ogen kreeg worden de feiten zo gerangschikt dat het imago van een verzekerde aan stukken werd gescheurd. De kans om zich tijdig tegen de aanklachten te verweren, krijgt men niet. Personen die ten gunste van een gedupeerde zouden kunnen getuigen, worden niet gehoord, omdat ze partijdig zouden zijn. Bovendien bedienden de speurneuzen van verzekeraars zich ook nogal eens van foutieve gegevens, wanneer hen dat van pas komt om verzekerden in de verdrukking te brengen. Met termen als «onbegrijpelijk en opmerkelijk», later ook vervangen door het eufemistische doch evenveel verdenking opwekkende «al dan niet opzettelijk onjuiste opgave doen» probeert men het beeld te creëren van een verzekerde die tijdens de schadebehandeling zichzelf aan het verrijken is. Ik ken een geval waar de boekhouding van een gedupeerde inderdaad een chaos was maar de speurneuzen van de verzekeraar er een kleptomaan en pyromaan rookgordijn van maakten.
Laat u niet zonder protest afvoeren en cremeren. Verzet u tegen een publieke maar particuliere executie door eigen rechtertje spelen van verzekeraars. Doe u zelf een groot plezier en weiger zo een onfatsoenlijke aanpak. Laat uw zaak en kansen op zijn merites beoordelen. Ik voorspel u: ZEER GROTE KANS dat autosuggestie, opzettelijke onvolledigheid en andersoortige manipulatie van gegevens uw zaak aan elkaar doen hangen, met kennelijk maar één doel: de onmiddellijke liquidatie van u en uw vordering tot schadevergoeding.
Tot slot. Over de vraag welke duistere doelen daarmee worden gediend, tast ook ik in het duister. Ik houd het op onheil dat verzekerde over zichzelf zou hebben afgeroepen door een zelfbewuste stijl van claimen of te weinig medewerking geven aan expertise of onderzoek. Dan wel ligt het aan de omvang van de gevorderde schadevergoeding en de daaruit voortvloeiende rancune in kringen van het schade- apparaat die, eenmaal samengebald in de Bloedraad van de ”Commissie tot Fraude Coördinatie” of “Speciale Zaken”, uiteindelijk wraak wil nemen, en wel door het inhuren van de «forensische» “onafhankelijke” partij informanten.
