
Met betrekking tot de afhandeling van schadeclaims door verzekeringsmaatschappijen
Posted on januari 27, 2025
1) Er werd tot voor kort verondersteld dat er bij een schade slechts één kant of belang is. De enige vraag was: “Hoe lossen we de schade zo snel en zo goed mogelijk voor u op”. Het is dus niet tegen elkaar maar met elkaar in zo’n situatie. Niet contradictoir, maar coöperatief en samenwerkend. Iedereen gaat voor hetzelfde resultaat. Schadelijden en vervolgens schade-behandelen is daarin niet synoniem aan het moeten voeren van rechtszaken.
Vooral omdat, zelfs in het twee-“kanten” perspectief, alle partijen nog steeds hetzelfde klant-belang hebben. Een klant die met de best mogelijke oplossing geholpen moet worden. Alsof het een zoon of dochter is. Het streven is, en moet weer zijn om voor de beste oplossing te werken; samenwerken voor het meest verstandige eindresultaat.
Malafide schadeverzekeraars
2) Malafide schadeverzekeraars (in de zin van slechts op jaarlijkse winst gerichte verzekeraars) hebben sluw echter twee tegengestelde “partijen” gecreëerd, of veroorzaakt. Tegen elkaar, in plaats van het leveren van een gezamenlijke inspanning. Een wedstrijd, een toernooi, een uitputtingsslag die nooit bedoeld is. En verzekeraars weten daarboven een heuse competitie te fabriceren: wij rechtvaardigen, tegen de rest van de wereld van fraudeurs, majoreerders en profiteurs Verzekeraars weten een teamgeest op te wekken, die nederlagen van de andere spelers nastreven. Zodat – in de kern genomen- teamgenoten, tegenstanders worden. Opponenten die verslagen moeten worden, omdat zij inferieur zijn aan de moraliteit en kennisvoorsprong van ons team. Vervelende verzekerden, die tekortschieten in preventie, eerlijkheidsgevoel, weerstand tegen fraude; noem de ingebeelde verwijten maar op.
(Zo’n standpunt is normaal voor gerechtelijke procedures, maar schadeclaims zijn geen rechtszaken, En expertise verrichten is niet verachtelijk door het toepassen van het recht op hulp en bijstand).
Schadedirecties kijken de andere kant op
3) Het hoort niet dat er bij schade door brand, storm, diefstal of water “twee partijen” zijn (maar slechts één). Aangezien schadeclaims niet zijn ontworpen om op gevechten te lijken, zouden meningsverschillen meer moeten lijken op een sportevenement. Waar er sprake is van sportief gedrag, van fair-play, en iedereen de regels volgt, met respect voor en van het andere team. Ongeacht winnen of verliezen, maar met straffen voor overtredingen. Binnen een wederzijds respectabel streven om het spel te winnen, niet om de ander plat te slaan en met de brokken te laten zitten. Win door uit te blinken, niet door de tegenstanders tot verliezer te verklaren en dan in de kleedkamers te gaan grijzen en ginnegappen.
Schadebehandelaars wordt onzin ingefluisterd
4) Het zijn de malafide personen die enige bevoegdheid toevertrouwd hebben gekregen op de schadeafdeling, die over het algemeen de behoefte aan stevige contra-experts veroorzaken. Deze schadebehandelaars, op afdelingen van schadeverzekeraars waarvan directies kennelijk de andere kant opkijken, vormen dan automatisch de meerderheid in de verhalen over de onbetrouwbaarheid en hardvochtigheid van schadeverzekeraars.
Contra-experts treden op als gevolg van dit grote gebrek aan klantenservice. Want gedupeerden verzekerden zijn klanten die goed geholpen dienen te worden. Volgens alle maatschappelijke normen en indirect volgens de wet. Maar deze status wordt hun ontnomen door de malafide actoren Daarom behouden contra-experts -ondanks het weer in kracht toenemende verzet van schadebehandelaars en de schade-juristen (die vanaf een afstand schadebehandelaars quasi onzin influisteren) hun waardevolle positie in de schadeverzekerings-markt.
Op naar de juiste en betere schadeafhandeling
5) Malafide verzekeraars -en neem van mij aan daar zitten, naast de kleintjes ook de grote partijen tussen-, hebben, onrechtmatig, speltheorie omgezet tot op winstmaximalisatie-bewust-
Contra-expertise, fijn geregeld. Door uw schadevrienden van www.contra-expert.nl